16 december 2021
De jaarlijkse Conferentie van de Partijen (COP) van de Verenigde Naties, die van 31 oktober tot 12 november in Glasgow plaatsvond, is een zeldzame gelegenheid voor vertegenwoordigers van alle 197 deelnemende landen om collectief te discussiëren over oplossingen voor de klimaatcrisis. De 26e COP was van bijzonder belang omdat het de vijf jaar durende opvolger was van COP21, tijdens welke de Overeenkomst van Parijs werd ondertekend. In Parijs hebben de landen zich ertoe verbonden de opwarming van de aarde te beperken tot “ruim onder de 2°C” ten opzichte van de pre-industriële niveaus, en zich te blijven inspannen om onder de 1,5°C te blijven.
De top van Glasgow was belangrijk omdat deze drie belangrijke deadlines vertegenwoordigde: voor de indiening van de bijgewerkte Nationally Determined Contributions (NDC’s); voor het bereiken van de doelstelling van 100 miljard dollar voor klimaatfinanciering; en voor de goedkeuring van de laatste achterstallige stukken van het reglement van de Overeenkomst van Parijs, d.w.z. artikel 6 over CO2-markten. De top vond ook plaats nadat eerder dit jaar het laatste rapport van de Internationale Werkgroep inzake klimaatverandering (IPCC) was verschenen, waaruit bleek dat de opwarming al 1,1°C heeft bereikt en dat er niet veel tijd meer is om 1,5°C binnen bereik te houden. De top van Glasgow werd door de gastheren in het VK dan ook aangekondigd als de laatste kans om “1,5°C levend te houden”.
Het klimaatpact van Glasgow was het belangrijkste document waarover tijdens de slotavond van de top overeenstemming werd bereikt en dat belangrijke bepalingen bevat inzake kolen, klimaatfinanciering en toezeggingen inzake emissiereductie.
Wat kolen betreft, de meest uitstoot-intensieve fossiele brandstof, voorzag de overeenkomst oorspronkelijk in een “geleidelijke stopzetting” van de opwekking van elektriciteit uit kolengestookte centrales, een formulering die vervolgens werd gewijzigd in “geleidelijke vermindering” als gevolg van op het laatste ogenblik ingediende verzoeken van India en China. Toch betekent het akkoord een vooruitgang, aangezien het de eerste expliciete vermelding van fossiele brandstoffen in een COP-tekst bevat.
Wat de financiering van de aanpassing betreft, wordt in de overeenkomst “ten zeerste betreurd” dat de doelstelling om jaarlijks 100 miljard dollar voor mitigatie-inspanningen in ontwikkelingslanden uit te trekken, niet is gehaald, maar wordt er wel bij de ontwikkelde landen op aangedrongen het bedrag aan klimaatfinanciering dat zij tegen 2025 jaarlijks aan ontwikkelingslanden overmaken, minstens te verdubbelen ten opzichte van het niveau van 2019.
Belangrijk is dat in het akkoord wordt erkend dat het om de vijf jaar bijwerken van de NDC’s volgens het in het akkoord van Parijs gespecificeerde “ratcheting”-mechanisme te veel ruimte laat voor passiviteit. Daarom worden landen waarvan de CO2-reductiedoelstellingen niet in overeenstemming zijn met de 1,5°C- of 2°C-limieten, opgeroepen om tegen eind volgend jaar terug te komen met sterkere doelstellingen, en om daarna jaarlijks een geactualiseerd NDC in te dienen.
Focus op de gebouwde omgeving
Een welkome eerste stap in de goede richting tijdens de COP26 was de opname van een dag (11 november) die volledig was gewijd aan steden, regio’s en de gebouwde omgeving. Dit was op zich al een prestatie en een welkome erkenning van de noodzaak om de samenwerking tussen belanghebbenden in de sector te versterken. Op die dag werden 26 nieuwe initiatieven voor klimaatactie aangekondigd, waaronder:
– 1,2 biljoen dollar aan vastgoedactiva onder beheer maakt nu deel uit van Race To Zero, een VN-campagne om de verschuiving naar een CO2-arme economie te versnellen. De campagne heeft nu de steun van 1.049 steden en lokale overheden die 722 miljoen mensen vertegenwoordigen.
– 44 bedrijven, waaronder ontwikkelaars, ontwerpers en vermogensbeheerders, die samen een jaaromzet van 85 miljard dollar vertegenwoordigen, hebben de verbintenis van de World Green Building Council (WGBC) voor gebouwen met een netto CO2-vrije economie ondertekend.
– De UK Green Building Council (UKGBC) heeft zijn Whole Life Carbon Roadmap gelanceerd, waarin overeengekomen acties worden uiteengezet voor het bereiken van netto-nul-uitstoot bij de bouw, exploitatie en sloop van gebouwen en infrastructuur.
Hoewel de proliferatie van coalities en beleidsdoelstellingen op lange termijn in de gebouwde omgeving prijzenswaardig zijn, moet er nog vooruitgang worden geboekt in een sector die verantwoordelijk is voor 40% van de jaarlijkse emissies wereldwijd. Van de 186 landen die NDC’s hebben ingediend bij het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (UNFCCC), maken er slechts 136 melding van gebouwen, terwijl slechts 36 specifiek verwijzen naar bouwvoorschriften. De meeste landen nemen geen volledige streefcijfers voor het koolstofarm maken van gebouwen op en laten kwesties rond bouwmaterialen grotendeels onaangeroerd. Tijdens de COP27 in Egypte mag dan ook worden verwacht dat de gebouwde omgeving een centrale plaats in het gesprek zal innemen.
Duurzame financiering: een topprioriteit voor het Britse voorzitterschap
Op de dag van de financiën lanceerde de Britse minister van Financiën, Rishi Sunak, plannen om van het Verenigd Koninkrijk de eerste financiële hub ter wereld te maken met een netto nulgroei. Als onderdeel van de aangekondigde plannen om dit doel te bereiken, schetste hij de details van de Sustainable Disclosure Requirements (SDR) van het VK – een reeks verplichtingen om te zorgen voor meer transparantie van duurzame investeringspraktijken. De aankondiging komt er nu financiële marktdeelnemers hun openbaarmakingspraktijken afstemmen op de EU-verordening inzake duurzame financiële informatieverstrekking (SDR). Samenwerking tussen de twee systemen zal inderdaad van cruciaal belang zijn om de overgang van de financiële sector naar duurzamere investeringen mogelijk te maken – zoals betoogd in een recent artikel van onze Senior Policy Consultant, Agathe Kuhn.
Andere vermeldenswaardige ontwikkelingen in de wereld van duurzame financiering zijn:
– De lancering van de International Sustainability Standards Board (ISSB), die wordt beheerd door de International Financial Reporting Standards Foundation, het wereldwijde orgaan voor financiële verslaglegging. Het doel is wereldwijd consistente normen voor klimaatinformatie op te stellen voor de financiële markten.
– De Glasgow Financial Alliance for Net Zero (GFANZ) – een coalitie van banken, verzekeraars en investeerders onder leiding van Mark Carney – die heeft aangekondigd dat 130 triljoen dollar aan financiering door de particuliere sector nu gericht is op netto-nul. Alle aangesloten instellingen hebben toegezegd om in 2050 netto nul te bereiken en om in 2030 tussentijdse doelstellingen te hebben bereikt voor alle uitstootgebieden.
In het algemeen heeft COP26 aangetoond dat het terugdringen van de uitstoot voor bijna alle landen in de wereld hoog op de agenda staat. Het is dus zo goed als onvermijdelijk dat achterblijvende bedrijven het doelwit worden van toekomstige regelgeving, en beleggers moeten rekening houden met het effect dat het toegenomen politieke en regelgevende toezicht zal hebben op de bedrijven waarin ze beleggen. Na de top adviseerde het senior team van de Principles for Responsible Investment van de VN beleggers alert te zijn op “veranderingen in regelgeving of wetgeving” die voortvloeien uit de vele intergouvernementele overeenkomsten die tijdens de top zijn ondertekend.
In het licht van de onbesliste ambities van ’s werelds grootste uitstoters van broeikasgassen wordt er bovendien steeds meer voor gepleit om fysieke activa in de toekomst tegen klimaatveranderingen te beschermen om het risico van het stranden van activa af te dekken. In een opvallend rapport aan klanten na afloop van COP26 waarschuwden Jessica Alsford, aandelenstrateeg bij Morgan Stanley, en haar team dat “de huidige doelstellingen suggereren dat het onwaarschijnlijk is dat de opwarming beperkt blijft tot 1,5°C” en dat “beleggers zich dus wellicht in toenemende mate moeten richten op de fysieke risico’s van klimaatverandering, bijvoorbeeld de impact van extreem weer op landbouw, infrastructuur en productiviteit”.
Tegen 2030 zullen efficiënte gebouwen naar verwachting een investeringskans van 24,7 biljoen dollar vertegenwoordigen. De toezeggingen die tijdens COP26 zijn gedaan, zullen hopelijk een verdere ruggensteun vormen voor investeerders die de emissies in hun gehele portefeuille willen terugdringen. Nu COP26 duidelijk heeft gemaakt welke dringende CO2-reductiedoelstellingen onze industrie moet halen, zal Longevity Partners u precies laten zien hoe u daar kunt komen. Wij ondersteunen u van begin tot eind en bieden wereldwijd een volledig scala aan duurzaamheidsdiensten om u te helpen uw klimaatrisico’s te beperken, uw bedrijf klaar te maken voor de toekomst, uw gebouwprestaties te optimaliseren, uw activa te certificeren en routekaarten voor een netto nul-uitstoot te ontwikkelen en te implementeren. Neem vandaag nog contact op met ons team via info@longevity.co.uk.