16 juli 2021
Veerkracht staat de laatste jaren centraal in wereldwijde discussies, en is nog prominenter geworden in de lopende gesprekken over COVID-19. In het algemeen impliceert veerkracht stabiliteit en duurzaamheid in geval van onvoorziene omstandigheden, zoals grillige weersomstandigheden of een wereldwijde pandemie.
Bij het ontwikkelen van klimaatbestendigheidplannen voor de gebouwde omgeving zijn er twee strategieën te overwegen: de “bounce-back” of de “bounce-forward” aanpak. “Bounce-back” impliceert de terugkeer naar een vroegere stabiele toestand of een enkel evenwicht. “Bounce-forward” houdt rekening met voortdurende aanpassing aan verstoringen of veranderingen van de stabiele toestand, of meervoudige-evenwichtssystemen.
Omdat door klimaatverandering het algemene milieu-evenwicht voortdurend verschuift, zijn “bounce-back”-benaderingen in de praktijk steeds minder van toepassing. Het merendeel van de resilience-inspanningen in de bouwsector in de VS is echter gebaseerd op een “bounce-back”-aanpak, die niet noodzakelijk gericht is op aanpassing aan toekomstige veranderingen.
Een nuttige illustratie van een “bounce-back”-resilience-aanpak is de staat Texas. Door de lligging nabij de golfkust wordt de staat Texas elk jaar in het orkaanseizoen geteisterd door verscheidene orkanen en tropische stormen. In 2017 veroorzaakte de orkaan Harvey een verlies van $3,8 miljard aan bruto staatsproduct (BBP) – meer dan twee keer het totale BBP van 2016 – en bracht in totaal $125 miljard schade toe. Dit soort noodweer is niet nieuw voor de staat Texas, noch voor de leiders. Texas is de tweede meest orkaangevoelige staat in de VS. Ondanks de duidelijke bewijzen voor de noodzaak van doordachte en doeltreffende klimaatbestendigheid in de gebouwde omgeving, blijft de politieke belangstelling en financiering van de staat elders.
Flash-forward naar februari 2021: een ongekende, wekenlange vorst bracht de staat Texas effectief offline. De ijsstorm bracht opnieuw tekortkomingen aan het licht wat betreft de paraatheid bij rampen – voornamelijk het gebrek aan veerkrachtige infrastructuur, zoals verweerde elektriciteitscentrales en -systemen en andere gevolgen van het gedereguleerde elektriciteitsnet in Texas. De storm resulteerde in wijdverspreide stroomstoringen, waardoor miljoenen mensen dagen zonder elektricteit, warmte en water zaten. De totale schade door oogstverlies, stroomuitval, waterstoringen en gesprongen leidingen wordt voor de hele staat op $130 miljard geschat, om nog maar te zwijgen van het enorme aantal mensenlevens dat verloren is gegaan.
Het is bijna vier jaar geleden dat de orkaan Harvey is losgebarsten en er zijn geen noemenswaardige wetgevende inspanningen geleverd om de klimaatbestendigheid in Texas te versterken. Sinds februari is er weinig veranderd – de Texanen zijn zelfs de afgelopen twee weken gewaarschuwd voor mogelijke stroomonderbrekingen gedurende de hele zomer, wanneer de temperaturen stijgen en de vraag naar elektriciteit toeneemt. Om een volledige uitval van infrastructuur te voorkomen is het absoluut noodzakelijk dat de staat Texas klimaatbestendigheid integreert in de beleidsvorming en de begrotingstoewijzing.
Veerkracht kan niet reactief zijn. Hoewel wij het weer niet kunnen voorspellen, noch de precieze impact die de klimaatverandering op de bebouwde omgeving zal hebben, kunnen wij leren van misstappen uit het verleden en vertrouwen op deskundigen om onze gebouwen en gemeenschappen toekomstbestendig te maken door middel van veerkrachtige planning en bouw.